Ölkəmizdə yüksək səviyyəli informasiya almaq və beynəlxalq aləmdə gedən proseslərlə tanış olmaq imkanı yaradanların atasına min dəfələrlə rəhmət oxuyuram.  Çünki mən  – Astarada oturan sadə bir fermer, çörəyi  torpaqdan çıxan adam televiziya ilə dünyanın az qala bütün ölkələrindəki fermerlərin həyatı, fəaliyyəti, qazanc sahələri, əkin-biçinin istiqamətləri barədə kifayət qədər məlumat ala bilirəm.  Həmin məlumatların bəzilərini  eşidəndə ürəyimdən bir hiss keçirdi ki,  görəsən o imkanlar bizdə nə üçün  yoxdur?

Bəs həmin məlumatlar nədən ibarət idi?  Öyrənirdim ki, inkişaf etmiş ölkələrin fermerləri, aqrar sahədə çalışan sahibkarlar yetişdirdikləri məhsul üçün bazar axtarmaq məcburiyyəti ilə üz-üzə qalmırlar. Çünki onların məhsulunu dövlət və ya ayrı-ayrı şirkətlər  yerində və dərhal alırlar. Yəni sahibkar ancaq əkin-biçinlə, məhsulu yetişdirmək və  toplamaqla məşğul olur. Onun bazar axtarmaq kimi problemi yoxdur. Tütünçü tütünçülüyü ilə, maldar heyvandarlığı ilə, arıçı da sırf arıçılıqla məşğul olur. Fermer haradasa quru tütününü, yağ-pendirini və yaxud balını satmaqla məşğul olmur.

Allaha min şükür ki, indi Azərbaycanda da bu problem məhz inkişaf etmiş ölkələrdə olduğu kimi,  öz həllini tapmaq üzrədir.  Möhtərəm  Prezidentimiz cənab  İlham Əliyev Saatlıda, Yevlaxda və Qaxda keçirilən sırf aqrar istiqamətli respublika müşavirələrində dönə-dönə deyib ki, ölkəmizdə kənd təsərrüfatı məhsulu istehsal edən sahibkarın, fermerin bazar sarıdan heç bir problemi olmamalıdır və olmayacaq.  Halbuki, beş-altı il əvvələ qədər kütləvi informasiya vasitələri, hətta dövlət televiziyası belə, bazar tapmaq dərdindən  xarab olmuş yüz tonlarla Quba almasını, Astara limonunu  və ya Bərdə soğanını dağa-dərəyə tullayan sahibkarın təəssüflü və hüznlü çöhrəsini göstərirdi.  Prezident İlham Əliyevin “Sahibkarın bazar sarıdan heç bir problemi olmayacaq” qətiyyətini eşidəndə, mən,  az qala,   xarab olmuş məhsulunu tullayan  həmin sahibkarlardan muştuluq  istəmək qərarına gəldim.

Başqa bir məqamı da yada salmaq istəyirəm.  Cənab Prezidentin tütünçülüyün inkişafına dövlət dəstəyini gücləndirmək məqsədilə imzaladığı sərəncamın icrası olaraq ölkədə istehsal edilmiş tütün məhsulunun bilavasitə bölgələrdə emal edilməsini təmin etmək üçün yeni emal müəssisələri yaradılacaq.  Təsəvvür edin, hər üç rayonda istehsal edilən tütünün emalı üçün bir fabrik – zavod və ya emal müəssisəsi  yaradılsa,  həmin müəssisələrdə nə qədər yeni iş yerləri açılacaq? Astaradan gedib Bakıdakı zavodda işləmək istəyən cavan elə Lənkərandakı zavodda işləyər də.

Azərbaycan Respublikasında  tütünçülüyün inkişafına dair 2017-2021-ci illər üçün Dövlət  Proqramı ilə  bağlı İqtisadi İslahatların Təhlili və Kommunikasiya Mərkəzinin bir məlumatını oxudum. Orada deyilir ki, Prezidentin   bu sərəncamı, tütün istehsalı ilə məşğul olan əhalinin sosial rifahını daha da yaxşılaşdırmaq, sahənin potensial imkanlarından səmərəli istifadə etmək, rəqabət qabiliyyətini yüksəltmək  üçün də faydalı olacaqdır. Belə ki, emal müəssisələrinə satılmış quru tütünün hər bir kiloqramına, yaş tütünün isə hər on kiloqramına görə tütün istehsalçılarına 0,05 manat məbləğində subsidiya verilməsi nəzərdə tutulur ki,  bu da istehsalçilara dövlət dəstəyini əks etdirir. Nəzərdə tutulan subsidiya 2016-cı ildə istehsal olunmuş və emal müəssisələrinə satılmış quru və yaş tütünə də şamil ediləcəkdir. 

Bir sözlə, Azərbaycan Prezidentinin Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin həlli üçün atdığı addımlar, əhalinin həssas qruplarının problemlərinin həlli istiqamətində həyata keçirilən tədbirlər kimi, son bir neçə ildə reallaşdırdığı aqrar siyasət də ölkə əhalisinin bütün zümrələri, xüsusən, mənim həmkarlarım olan fermerlər tərəfindən yüksək qiymətləndirilir və qətiyyətlə dəstəklənir. Biz dövlət başçımızın  bütün tövsiyə və tapşırıqlarını yüksək səviyyədə həyata keçirməyə hazırıq.

Hacı İntiqam KAZIMOV,
Astara rayonu,
fermer