Tarix boyu  böyük  dövlətlər gücündən,  qüdrətindən  istifadə  edib  dünyada  öz  maraqlarına uyğun  nizam  yaratmağa  çalışıb.  Bu zaman  onlar  kiçik,  zəif   xalqları  öz tərəfinə  çəkmək  üçün  hər vasitəyə əl atıb, qonşu  dövlətlərin  ziddiyyətlərindən  məharətlə yararlanıblar.  Son  2 əsrin  sürətli elmi-texniki  inkişafı  həyatın  məzmununu, cəmiyyətlərin  yaşam tərzini kökündən  dəyişsə də,  dünya  siyasətinin  xarakteri   əvvəlki  kimi qalır.  Ədalət, dostluq,  qardaşlıq pərdəsi  arxasında  haqsızlıq,  düşmənçilik, saxtakarlıq özünü  tez-tez göstərir.

XX əsrdə erməni  toplumu türk   soyuna  qarşı  əsassız   iddiaları ilə  Anadoluda və Qafqazda  böyük dövlətlərin  maraqlarının  həyata  keçməsində alətə  çevrilib.  Başabəla  ermənilər  Osmanlı, İran  və Rusiya  imperiyaları  arasında ziddiyyətlərin  körüklənməsi prosesində   katalizator  rolunu  həvəslə   yerinə  yetiriblər.  Digər imperialist  dairələr  də bu   proseslərdə   ermənilərdən  yararlanmağa  çalışıblar.   Birinci Dünya  müharibəsi  dövründə  maraqlı  dövlətlər  erməniləri  daha  da  fəallaşdırıblar.  Nəticədə,  Rusiya  tərəfinə  xidmət  göstərən  ermənilər Qafqazdakı  türk  torpaqlarında   özlərinə dövlət yaratmağa  nail olmuş,  Osmanlı   imperiyası  daxilində  müxtəlif dairələrə  nökərçilik edən  ermənilər  isə  yerində otuzdurulub, zərərsizləşdirilib.

Bu  xəyanətkar  hərəkətləri  ilə  ermənilər saysız-hesabsız   türk  məskənini  xaraba qoyublar, yüz minlərlə  günahsız  türkü   qətlə  yetiriblər. Bütün   bunları  ört-basdır  etmək üçün  onlar neçə illərdir ki,  öz  havadarları   ilə  birlikdə  “erməni   soyqırımı”  yalanını uydurub  dünyanı  aldatmaq,  yeni  fitnə-fəsadlara yol açmaq  siyasəti  yeridirlər. Son illər  susmaq  bilməyən  “erməni  soyqırımı”  təbliğatı, bu yalanın  böyük   siyasət  meydanına çıxarılması  imperialist  dairələrin  Türkiyə  öndə  olmaqla bütün  türkdilli  dövlət və  toplumlara  qarşı  növbəti  hücumu üçün   ideya-siyasi əsas  yaratmağa  yönəldilib.

Belə  olmasaydı  son günlərdə  bir həftənin içində ABŞ-da  və  İsveçdə parlament   səviyyəsində  erməni  yalanına “yaşıl  işıq”  yandırılmazdı.  Özü  də  bu  yalanın  mahiyyətini  onu  həqiqət  kimi qəbul  edənlərin  özləri də  yaxşı  bilirlər. ABŞ  Konqresi  nümayəndələr  palatası  xarici əlaqələr  komitəsində  və  İsveç  parlamentində   səsvermə  zamanı   təxminən  eyni  miqdarda  deputat bu  yalanı qəbul  etməyib. Lakin  nəyin  bahasına olursa-olsun, 1-2  səs artıq səsə  nail  olmaqla   saxta  soyqırım  layihəsinin  təsdiqinə   nail olanlar öz  məkrli  məqsədlərini  açıq-aydın  ortaya qoyublar. Hədəf  Türkiyədirsə, demək, həm də  Azərbaycandır,  türk dünyasıdır.  Ona  görə də  bu gün hər bir türk  övladı, hər bir   namuslu  insan   bu həyasızlığa,  haqsızlığa  qarşı  səsini qaldırmalı,  etirazını   bildirməli,  erməni yalanlarının  iç  üzünü,  onların   havadarlarının  çirkin  məqsədlərini  açıb göstərməlidir.

Birinci Dünya  müharibəsi  illərində   Osmanlı   imperiyası   daxilində baş verən  qanlı   hadisələrin   mahiyyəti yaxın  keçmişin  tarixinə  az-çox  bələd olanlar  üçün   aydındır.  Rusiya  və Antanta  tərəfindən  qızışdırılan   Osmanlı  vətəndaşı  olan  ermənilər Anadoluda  və Qafqazda  dinc  türk əhalinin qanını  axıtmışlar.  Bu  soyqırımın qarşısını almaq üçün o vaxtkı Osmanlı   dövləti   rəhbərliyi   erməniləri  xüsusi  mühafizə  altında imperiyanın təhlükəsiz ərazisinə   köçürmüşdür.  Dünya  müharibəsi cəbhələrində, döyüşlərdə, türklərə qarşı basqınlarda ölən silahlı ermənilərin, ümumiyyətlə, tələf olanların  sayı  250-300  min nəfərdən  çox olmamışdır.

Bəs şişirdilə-şişirdilə 1,5—2  milyon nəfərə qaldırılan  rəqəmlər  haradan   alınıb?  Axı  o vaxt  Avstraliyadan Amerikayadək bütün dünyada  bu qədər  erməni   yox idi. Yalanın, həyasızlığın da bir  həddi-hüdudu olar. Əvvəla,  o vaxt  ermənilərin  özlərinin bais olduqları və köçürülmə ilə nəticələnən hadisəni heç bir  ölçü  ilə  soyqırım  adlandırmaq  olmaz. İkincisi, müharibə  zamanı ölən  ermənilərin  sayı dəfələrlə  şişirdilir.  Əslində,  o zaman  Osmanlı  dövlətinin  silah-sursatını  ələ  keçirmiş, Rusiya və Antanta  dövlətləri tərəfindən silahlandırılan ermənilər  Anadoluda   və Qafqazda türkdilli əhaliyə  qarşı  əsl soyqırım törətmişlər.

O  vaxt ermənilərin viran qoyduqları obaların mənzərəsi,  faciələrin izləri  hələ  də bu  vəhşiliyə  şahidlik  edir.  Mənim   babalarımın   yaşadığı  Zəngəzurun  Şəki  kəndinin  dinc  əhalisini  də 1918-ci ildə  quldur Andranikin  dəstəsi  oda  qalayıb.  Babam Kərimin 2  qardaşını gözləri qarşısında  işgəncə  ilə  öldürüblər.  Atam  14  yaşlı Məmmədxan təsadüf  nəticəsində  sağ qalıb, Qarabağa qaça  bilib.  İndi  Azərbaycanda elə bir  ailə  tapmaq olmaz ki,  ermənilər  öz vəhşilikləri, qanlı   əməlləri  ilə  ona  ölüm-bədbəxtlik  gətirməmiş olsun.

Qondarma  soyqırım  havadarlarını  isə  həqiqət  deyil,  Türkiyəyə  təzyiq  göstərmək,  erməniləri  yeni cinayətlərə şirnikləndirmək  düşündürür. Yəni Türkiyəni  nə  qədər  sıxsan,  döysən, günahlandırsan  o qədər çox fayda götürərsən... Zəifləyəcək  Türkiyənin  üzərindən  aşıb yeni  məqsədlərə  çatmaq  olar...  Özgə  torpaqlarında  dövlət quran,  türk qanı   axıtmaqla  arxasında  duranları   sevindirən  ermənilərin  ötən  əsrin əvvəllərində  də,  sonunda  da  törətdiyi münaqişə   və  qırğınlar  bax bu siyasətdən qaynaqlanır, güc   alır.

“Soyqırım  aşiqləri”nə  haqq-ədalət  lazımdırsa  gözlərinin  qabağında  törədilən  Xocalı  soyqırımına  niyə  göz  yumur,  qulaq  bağlayırlar? Belələri  niyə  20 ildən  bəri  çöllərə    səpələnmiş, ən  ağır şəraitdə   yaşayan 1  milyon  azərbaycanlı  qaçqın-köçkünün  bu halına  ermənilərin  bais  olduğunu  dilə  gətirmirlər? Böyük dövlətlərin  dildə  bir,  əməldə  isə  başqa  bir mövqe göstərməsi,    nəhayət,  biabırcasına  üzə çıxmaqdadır.  “Dağlıq  Qarabağ  münaqişəsini   sülh yolu ilə   həll etmək  lazımdır” –  deyən  böyük dövlətlər  Ermənistanı   işğalçılıq  əməlindən  geri  döndərmək  əvəzinə,   daha da  həvəsləndirir,  mükafatlandırırlar.

 Olmayan “soyqırım”ı  təsdiq  etməklə   böyük  dövlətlər bir vaxt  bütün  dünyaya  bəla   olacaq “erməni  xəstəliyi”ni   şiddətləndirirlər.  Bir vaxt   Hitler   Almaniyasını keçmiş  SSRİ-yə  qarşı  yönəldənlər  çox  keçməmiş  özləri   faşizmin   qurbanı  oldular.  Bu gün   Türkiyəyə,  Azərbaycana  meydan oxuyan  Ermənistan,  şəksiz,  nə vaxtsa ABŞ-a, Rusiyaya,  Fransaya, elə  İsveçin  özünə  də  təpik  atacaq, buynuz göstərəcək.

Türkiyə  dövlətinin  sələfi olan  Osmanlı  imperiyası  həmişə  kiçik  xalqları  himayə  edib.  Belə  olmasaydı  ermənilər  onun  ərazisində artıb-çoxalmaz,  əmin-amanlıqda  yaşamaz,  bir çoxu isə  ali  mənsəbə  çata  bilməzdi.   Çağdaş  Türkiyə  dövləti  bütün  xalqlarla  dostluq,  qardaşlıq,  qarşılıqlı  fayda  şəraitində yaşamaq  siyasəti  yeridir.  Türkiyənin  ABŞ-la  münasibətləri strateji  əməkdaşlıq  müstəvisindədir.  Qardaş ölkə Avropa  ilə bir  ailə  olmağa  can  atır.   ABŞ-da  və  Avropada  erməni lobbilərinin  təsirinə düşən  siyasətçilər  isə  Ermənistanla  Türkiyə, eləcə də Azərbaycan  arasında   münaqişəni  dərinləşdirmək  xətti  yeridirlər.  Amma  ABŞ-ın  da, Avropa dövlətlərinin   də strateji  maraqları  Türkiyə və   Azərbaycanla dostluq  əlaqələrini  möhkəmləndirməklə   bağlıdır.

Türkiyə və  Azərbaycan  Avropanın  ümumi inkişafında,  enerji   təhlükəsizliyində önəmli   rol oynayır.  ABŞ  Türkiyə  ilə strateji  əməkdaşlıq  tarixinə  kölgə  salan,  faydalı  münasibətləri  korlayan  addımlar  atmaqdan  çəkinməlidir. Bu  gün  sağlam  məntiq  erməni  yalanlarına  dəstək  verməyin  əleyhinədir.  Çağdaş dünyada   ikibaşlı   siyasət  heç kəsə   fayda gətirmir.  Avropa  ilə Asiyanın, Şərqlə  Qərbin,  Şimalla Cənubun  qovuşuğunda  ABŞ-a  və Avropaya  regionda güclü  mövqeyi  olan  Türkiyə  və Azərbaycan  lazımdır,   yoxsa  böyük  dövlətlərin  oyununda  alət olan  Ermənistan?   Bu  çağdaş  dünya  siyasətinin  ən  önəmli   məsələlərindən  biridir.  Türkiyə  və  Azərbaycanı  incik  salan, itirən  Qərb özünün Şərqə,  türk-islam  aləminə  sərbəst  çıxışını  əngəlləyə  bilər.

Mən “Əsrin müqaviləsi”  kimi   böyük bir  layihənin  reallaşmasında  yaxından  iştirak  edən,  bir sıra  beynəlxalq  məclislərdə  Qərbdəki həmkarlarımla   tez-tez görüşən, sıx  təmasda  olan,  neft   geofizikası  sahəsində  çalışan  və tanınan bir  alim  kimi  inanıram ki,  əvvəllər olduğu  kimi, bu dəfə də bəlalı,  xəstə  erməni  kampaniyası  cilovlanacaq. Qloballaşan  dünyada  layiqli  yerini tutan Türkiyə  və   Azərbaycana  qarşı   ədalətsiz   münasibətə, nəhayət, son  qoyulması  dünyada  xoş  gələcəyin  təminatı  kimi günün  siyasi  zərurətidir.

Kərim KƏRİMOV,

AMEA-nın  müxbir  üzvü,  əməkdar  elm  və  texnika  xadimi,

 (karikatura müəllifindir)